Ilustracija

Ulazak u odraslu dob sa sobom nosi brojne izazove s kojima se mladi ljudi suočavaju što dovodi do sve učestalije pojave anksioznosti kod ove populacije. Anksioznost je, kako kaže okupaciona terapeutkinja Inela Šehić-Torlaković iz Centra za mentalnu rehabilitaciju JU „Dom zdravlja“ Zenica, najraširenija u dječijoj i adolescentnoj dobi.

Najčešći anksiozni poremećaji

Uzroke sve učestalijeg javljanja mladih zbog anksioznosti, napominje Šehić-Torlaković, tražimo u sve više izmijenjenim uslovima životne svakodnevnice, gdje se kod mladih uočavaju neadekvatne strategije i mehanizmi suočavanja sa svakodnevnim životnim izazovima. Najčešći anksiozni poremećaji sa kojima se susrećemo jesu generalizirani anksiozni poremećaji, panični poremaćaji, fobije, socijalne fobije, mješoviti anksiozni poremećaji, opsesivno kompulzivni poremećaji.
„Pubertet i adolescencija su, po svojim razvojnopsihološkim karakteristikama, izazovni periodi u životu, zbog razvojnih zadataka koji se pred njih stavljaju (utvrđivanje identiteta, postizanje veće individualnosti, separiranje od roditelja, postizanje uspjeha, psihoseksualne zrelosti,…). Anksioznost je, po sebi, normalan odgovor organizma na situaciju koju doživljavamo stresnom ili izazovnom, a kada postane pretjerana, stalno prisutna ili se javlja kao odgovor na situacije koje nemaju stvarnu opasnost za osobu, tada se obično prepoznaju simptomi kao okidači i osobe se javljaju po stručnu pomoć“, kaže Šehić-Torlaković.

Manifestira se na više nivoa

Anksioznost se manifestira na nekoliko nivoa, te se javlja na kognitivnom (misaonom) nivou, emocionalnom, ponašajnom i tjelesnom nivou dok su simptomi obično preplavljujući i nose osjećaj zbunjenosti za mladu osoba koja ih doživljava.
„U većini slučajeva postojali su simptomi i mnogo ranije koji se nisu prepoznavali na vrijeme, te je stoga vrlo važno podizati svijest mladih o mentalnom zdravlju kao nezaobilaznom i nužnom aspektu vođenja brige za vlastitio zdravlje“, ističe Šehić-Torlaković te dodaje da je u današnjici nezaobilazna tema, kad je upitanju mentalno zdravlje mladih, količina izloženosti pasivnim u odnosu na aktivne tipove odmora, kao što je prevelika izloženost monitorima i ekranima u odnosu na zdravlje i aktivne životne stilove. (I.N.)