Na Univerzitetu u Zenici, titulu emeritusa je dobilo tek nekoliko profesora, a dr.sci. Mirsada Oruč je prva žena koja je u četvrtak, 27, januara, na Senatu Univerziteta u Zenici izabrana u prof. emeritusa i prva žena u tom zvanju iz oblasti tehničkih nauka.
Posvećenost nauci
Titula prof.emeritus za profesore koji su otišli u penziju može se dobiti samo ako se ispunjava sve traženo Pravilnikom za izbor u navedeno zvanje. Neki od uslova su rad na univerzitetu, rad na najmanje dva fakulteta koji pokreću proceduru za izbor, određen broj radova na naučnim i stručnim skupovima, u časopisima, rad na projektima i većem broju udžbenika ili knjiga, mentorstvo na magistarskim i doktorskim radovima, recenzije i duge djelatnosti vezano za oblast u koju se bira. Pored toga profesor treba da posjeduje ugled u zemlji i okruženju, da ima veći broj priznanja i zahvalnica, kao i veći broj citata.
„Bilo je teško, pogotovo ženi u ovoj oblasti počevši od moga rada u Željezari Zenica, zatim na Metalurškom institutu “Kemal Kapetanović“, gdje sam bila direktor oko 10 godina, zatim na Univerzitetu u Zenici kao prorektor i na kraju redovni profesor na Metalurško-tehnološkom fakultetu Univerziteta u Zenici. Ujedno, već duži vremenski period sam predsjednik Tehničkog komiteta na nivou BiH, tj.BAS /TC4-Čelik i čelični proizvodi, obojeni metali i legure. Prolazak kroz stručni i praktični rad, a zatim istraživački i edukacijski je spoj koji daje širinu, razumijevanje problematike i uspješno prenošenje cjelokupnog znanja mladima“, kaže Oruč.
Naučno-istraživački rad prof.dr. Mirsade Oruč je veoma bogat. Do danas je objavila 134 rada u svojstvu autora i koautora na kongresima i simpozijumima, više od 50 radova u časopisima, 15 udžbenika i knjiga, dvije skripte, 44 elaborata o istraživanju i preko 61 ekspertiza te je učestvovala u 20 projekata. Mentor ili komentor je bila na četiri magistarska rada, osam doktorskih radova i mnogobrojnih diplomskih radova. Inače je i na dugogodišnjoj funkciji predsjednice Tehničkog komiteta BiH, BAS/TC4 (Čelik i čelični proizvodi, obijeni metali i legure). Recenzirala je mnoge udžbenike i knjige,
radove za simpozije i časopise.
„Ostaju naši radovi, studenti i pozdravi na ulici sa velikim osmijehom…“
Dr.sci. Mirsada Oruč je rođena u Zenici, gdje je završila osnovnu školu, gimnaziju a zatim Metalurški fakultet 1974. godine. Nakon fakulteta, počela je raditi u Željezari Zenica. Nakon završetka magisterija, 1985. godine, na Metalurškom fakultetu u Zenici, Univerziteta u Sarajevu prešla je raditi na Metalurški institut „Kemal Kapetanović“ kao istraživač u Zavodu za fizičku metalurgiju. Na Metalurškom institutu od 1996. godine obavljala je funkcije rukovodioca Zavoda za plastičnu preradu, od 1998. godine rukovodioca Zavoda za fizičku metalurgiju a od polovine 2001. godine direktora Metalurškog instituta gdje ostaje i nakon ulaska Instituta u Univerzitet u Zenici. Doktorirala je početkom 2001. godine na Metalurškom fakultetu Univerziteta u Sarajevu. Od 2011. godine je raspoređena na mjesto prorektora za finansije i razvoj Univerziteta u Zenici. Nakon isteka mandata prorektora, od 01. 01. 2016. godine raspoređena je na Fakultet za metalurgiju i materijale Univerziteta u Zenici u svojstvu profesora. Njen rad na Metalurškom i Mašinskom fakultetu u Zenici je počeo 1988. godine kada je izabrana za asistenta a zatim višeg asistenta na Metalurškom fakultetu u Zenici a isto je obavljala neko vrijeme na Mašinskom fakultetu u Zenici. Godine 2001. izabrana je za docenta na Fakultetu za metalurgiju i materijale, Univerziteta u Sarajevu, zatim 2006. godine u zvanje vanrednog profesora a 2012. godine u zvanje redovnog profesora za polje tehničkih nauka: Materijali Univerziteta u Zenici, gdje obavlja i funkciju Šefa Katedre za metalne materijale.
„Ženama je uvijek teško, pogotovo ako moraju uz sve radne obaveze brinuti o porodici, jer ja imam dvije kćerke i sada troje unučadi kojima sam uz tada bolesne roditelje nastojala pomoći najviše što mogu i to potpuno sama. One sada imaju svoje porodice i vrijedni su članovi našeg društva. Danas nikome nije lako, ne samo meni kao ženi i majci i naučnom radniku već i drugima koji se nađu u sličnom području zanimanja, ali ostaje dosta ljepote iza nas, naši radovi, naši studenti i pozdravi na ulici sa velikim osmijehom“, kaže Oruč.
